کد مطلب:276101 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:395

نهانخانه دل




دیده تا بهر تماشای رخش وا كردم

دامن از اشك دو چشمم همه دریا كردم



تا غمش را بنشانم به نهانخانه دل

دیده از بهر تماشای رخش وا كردم



تا كه بر دیده كشم خاك عبیر آمیزش

آستان بوسیش از شوق تمنا كردم



دل افروخته از داغ فراقش تا صبح

دیشب از ریختن اشك تسلی كردم



به امیدی كه ببینم رخ ماه تو به خواب

من شب خویش به صد شوق مصفا كردم



باب احسان به روی بنده نبندد مولا

بنده ام، روی به خاك در مولا كردم



هاشمی بود و سحرگاهی و سوز آهی

كه دعا بهر جگر گوشه زهرا كردم





[ صفحه 75]