کد مطلب:276101
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:395
نهانخانه دل
دیده تا بهر تماشای رخش وا كردم
دامن از اشك دو چشمم همه دریا كردم
تا غمش را بنشانم به نهانخانه دل
دیده از بهر تماشای رخش وا كردم
تا كه بر دیده كشم خاك عبیر آمیزش
آستان بوسیش از شوق تمنا كردم
دل افروخته از داغ فراقش تا صبح
دیشب از ریختن اشك تسلی كردم
به امیدی كه ببینم رخ ماه تو به خواب
من شب خویش به صد شوق مصفا كردم
باب احسان به روی بنده نبندد مولا
بنده ام، روی به خاك در مولا كردم
هاشمی بود و سحرگاهی و سوز آهی
كه دعا بهر جگر گوشه زهرا كردم
[ صفحه 75]